Beroepsprofiel

Het dienstenpakket van de sportverzorger/-masseur zijn steeds uitgebreider geworden.  Als deskundige begeleider staat hij het dichtst bij de sporter en zal de eerste zijn die blessurevorming opmerkt. Tijdig ingrijpen kan erger voorkomen en richt zich op twee gebieden n.l. die van de individuele sportverzorging en massage.

De sportverzorging bestaat uit:

1. Het geven van adviezen.
   Zoals warming-up, coolingdown, rekoefeningen, aangepaste trainingsarbeid, evenwicht tussen belasting en belastbaarheid.Eventueel doorverwijzen naar zorginstanties.
2. Het nemen van maatregelen ter voorkoming van sportblessures (blessurepreventie).
   Zoals massage, tapen en bandageren, het verlenen van eerste hulp bij sportongevallen en het vastleggen van blessures en behandelingen in een dossier. De massage richt zich op het herstelbevorderende effect na een inspanning.
3. De zorgverlening bij acuut sportletsel.
4. Het voorkomen van hertraumatisering
   (opnieuw ontstaan van de blessure).
5. De reïntegratieperiode van het revalidatieproces
   (het opnieuw gaan deelnemen aan sportbeoefening na een periode van behandeling en herstel).

Steeds meer sportverzorgers/-masseurs werken in sportscholen, fitnesscentra, hotels of verlenen diensten bij sportieve evenementen. Door het toenemend aantal sportbeoefenaren en de vraag naar langer en gezonder te leven ligt er nog een breed gebied onbetreden. Ook binnen de reguliere gezondheidszorg zou de sportverzorger/-masseur een preventieve bijdrage kunnen leveren. We denken hierbij aan de massage geven op het werk.
Massage zou arbeidsverzuim kunnen tegengaan en de werknemer weerstand bieden tegen klachten van het bewegingsapparaat. Door de ontspannende werking van de massage zou deze een compensatie kunnen bieden tegen arbeidsstress en ‘burnout’.